Wirtualna Kultura

Jeden z czołowych polskich zespołów kameralnych. W pierwszych latach istnienia doskonalił swoje umiejętności pod kierunkiem muzyków takich kwartetów jak LaSalle, Amadeus, Juilliard, Smetana czy Alban Berg.

Dziś Kwartet Śląski cieszy się międzynarodową sławą, koncertując na estradach większości krajów europejskich oraz w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie, Meksyku, Japonii, Chinach i Korei Południowej. Występował w tak renomowanych salach jak Concertgebouw w Amsterdamie, Konzerthaus w Wiedniu, De Singel w Antwerpii, Schauspielhaus w Berlinie, Tivoli w Kopenhadze, Salle Pleyel w Paryżu, Carnegie Hall w Nowym Jorku, Jordan Hall w Bostonie, Hoam Art Hall w Seulu czy Bellas Artes w Mexico City. Zespół ma w swoim repertuarze kanon arcydzieł literatury kameralnej, równocześnie poświęcając wielką uwagę dziełom kompozytorów naszych czasów.

Śląscy kameraliści mają bardzo bogaty dorobek fonograficzny. Nagrywają muzykę wielu epok, koncentrując się na muzyce polskiej ostatniego trzydziestolecia. Nagrania zespołu można znaleźć na ponad 50 płytach wydanych przez takie wytwórnie, jak Chandos, ECM, EMI Poland, Olympia, CD Accord czy Radio Katowice. Nagrania Kwartetu Śląskiego były 26-krotnie nominowane do nagrody „Fryderyka”, a 7-krotnie zespół otrzymał tę statuetkę. Od 1993 roku zespół był organizatorem Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Kameralnej „Kwartet Śląski i jego goście”, którego 25 edycji zgromadziło na estradach festiwalu dziesiątki wybitnych artystów z kraju i zagranicy.

Kwartet Śląski jest także laureatem wielu nagród oraz odznaczeń. Spośród najważniejszych należy wymienić Złoty Krzyż Zasługi (1999), Orfeusz za najlepsze wykonanie utworu polskiego kompozytora podczas festiwalu Warszawska Jesień (2002), Złota Odznaka Honorowa za zasługi dla Województwa Śląskiego (2005), odznaka Zasłużony Kulturze Gloria Artis (2008).

SKŁAD:
Szymon Krzeszowiec
skrzypce I

Arkadiusz Kubica
skrzypce II

Łukasz Syrnicki
altówka

Piotr Janosik
wiolonczela

ShataQS - to artystka, której korzenie muzyczne rozwijały się nie tylko w Polsce, ale także w Azji oraz w mieście Nowy York. Od wielu lat działająca na polskich i zagranicznych scenach muzycznych, poszczycić się może solidną kolekcją osiągnięć artystycznych, w tym współpracą z kilkoma wybitnymi artystami scen międzynarodowych, jak Shaila Jordan czy Iwawo Furusawa, produkcji musicalowych off i on Broadway w NY czy „Tribute to Michael Jackson” z udziałem braci króla POP Jackson5, Macy Gray czy Judith Hill na Tokijskim Stadionie Jojogi w Japonii. Jest absolwentką Dzierżoniowskiej Państwowej Szkoły Muzycznej I st. im. Wojciecha Kilara w klasie skrzypiec oraz Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach na wydziale jazzu i muzyki rozrywkowej. W 2001 roku wygrała finał popularnego telewizyjnego programu „Szansa na sukces” w Sali Kongresowej w repertuarze Edyty Gepert. Następnie - po spróbowaniu swoich sił jako aktorka i tancerka teatru muzycznego Buffo w Warszawie oraz teatru VivaArt w Pałacu Kultury i produkcji spektaklu „Złe Zachowanie” pod kierownictwem Andrzeja Strzeleckiego - wyjechała z kraju w celu szukania własnej drogi artystycznej oraz duchowej. Po powrocie w 2013 roku przywożąc ze sobą pierwszy swój krążek EP „The Colors I Know”, wygrała szóstą edycję muzycznego programu telewizyjnego „Must Be The Music”, po którym wydała swoją pierwszą autorską płytę “Mr.Mankind”. Według krytyków swoim niekomercyjnym utworem „Die Free” ShataQS wraz z siedmioosobowym składem „"złamała system”, a oryginalnością, spójnością formy i świadomością muzyczną rzuciła na kolana zarówno jurorów jak i publiczność. Jest zdobywcą trzeciego miejsca oraz nagrody za najlepszy wokal na międzynarodowym festiwalu Taubertal Open Air Emergenza 2014 w Niemczech. Jest też jedną z trzech finalistów eliminacji do 20. Przystanku Woodstock 2014, co w rezultacie dało jej zespołowi bilet na dużą scenę Woodstock’u w pierwszy dzień festiwalu w 2014 roku. Odchodząc tymczasowo od sceny w 2015 roku rozpoczęła budowę własnej samowystarczalnej przestrzeni i miejsca działań twórczych “Harmonia” w Kotlinie Kłodzkiej oraz pracę nad świadomością dźwięku i jego wpływu na organizm i umysł ludzki, co stało się inspiracją do napisania płyty „Fenix” w częstotliwości 432hz i powrotu na scenę muzyczną w 2019 roku z całkiem nową energią.

Fenix to druga autorska płyta ShataQS, która ujrzała światło dzienne 29 marca 2019 roku, a koncert premierowy inaugurował zakończenie Przeglądu Piosenki Aktorskiej PPA w Teatrze Capitol we Wrocławiu. Wybitny kubański instrumentalista Jose Torres opisał ją następującymi słowami: “Fenix to wyjątkowa plyta. Właściwie to nie tylko płyta, muzyka, tekst. Jest to dla mnie pewna forma uświadomienia w jakim świecie żyjemy. Ile rzeczy nam ucieka i ile moglibyśmy zrobić dla świata. Ta płyta to głębokie spojrzenie na elementarne prawdy, zapomniane przez wielu ludzi w dzisiejszym społeczeństwie. Fragment "nie musisz być bohaterem dla całego świata, wystarczy być przykładem dla jednostki” ma bardzo aktualne znaczenie. Polecam."

“Fenix” opowiada o przemianach, o budowaniu własnej rzeczywistości, a przede wszystkim o ujarzmianiu Ego, by mogło zaistnieć Ja. W całości nagrana jest w języku polskim w przyjaznym dla człowieka stroju 432Hz przy użyciu instrumentów akustycznych okraszona ciekawymi transowymi rytmami oraz elementami etnicznymi, co daje słuchaczowi duży komfort pulsującej wibracji w delektowaniu się nią. Tu nie ma chwili na nudę, tu sięga się po obcowanie w tu i teraz.. Współtworzyli ją wrocławski gitarzysta, kompozytor oraz producent Maciek Czemplik, perkusjonista i aranżer o południowych korzeniach Eddy oraz wrocławski kontrabasista Bartek Chojnacki. To połączenie kilku unikatowych energii muzycznych, dzięki którym płyta ma wyjątkowe brzmienie. Sama artystka informuje, że : “Praca nad Fenix’em trwała 3 lata, bardzo starannie pracowałam nad treścią oraz brzmieniem. Cała część wokalno-liryczna jest moim pierwszym dotychczas krokiem, który skierowałam w stronę moich słowiańskich korzeni. To bardzo wyjątkowy czas odkrywania źródeł własnego istnienia, odkrywania bardziej naturalnych dla mnie brzmień własnego głosu. Każdy utwór bacznie analizowałam pod kątem wibracji brzmienia słowa. Ważne jest dla mnie by treści powtarzane wielokrotnie jak refreny były treściami budującymi, mantrami skupiającymi słuchacza w kierunku budowania tego czego chcemy a nie walki przeciwko temu co nam nie służy. Nie w każdym utworze udało mi się użyć słów o pozytywnym znaczeniu natomiast w całości utwory mają pozytywny, budujący wydźwięk. Wierzymy, że płyta ma do zaoferowania naszej społeczności coś wyjątkowego, coś co zdaje się jest nam obecnie potrzebne.“

Bożena Boba-Dyga – Poetka, autorka opowiadań i felietonów, artykułów, wstępów do katalogów i książek, redaktorka, ponadto pieśniarka, kompozytorka i sound artist, oraz konserwatorka dzieł sztuki i animatorka kultury. Absolwentka krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych i Laboratorium Głosu Olgi Szwajgier. Homeschoolerka. Stypendystka europejskiego Tempus Programme, DAAD i Stypendium Twórczego Miasta Krakowa. Autorka dziewięciu książek poetyckich wydanych w Polsce, Anglii i na Ukrainie. Obecna w kilkudziesięciu almanachach i antologiach – wydanych w Polsce, Niemczech i na Ukrainie.

Wiersze i artykuły publikowała m.in. w „Toposie”, „Odrze”, „Fragile”, „LiryDram”, „Poezji dzisiaj”, „Dzienniku Polskim”, „Gazecie Krakowskiej”, „Dzienniku Związkowym. Polish Daily News”, „Dzienniku Kijowskim”, „Літературний Чернігів” [Literacki Czernichów], „Ars Forum”, „Głosie Plastyków”, „Wiadomościach ASP”, „Renowacjach i Zabytkach” oraz na portalach internetowych polskich i zagranicznych. Redaktorka i współautorka albumu Konserwatorzy dzieł sztuki przy pracy (Kraków 2018). Tłumaczona na angielski, bengalski, francuski, hebrajski, hiszpański, litewski, niemiecki, słowacki, ukraiński. Autorka płyt z piosenką artystyczną, m.in. w duecie Quasi Una Fantasia z Maciejem Zimką, oraz płyt z muzyką współczesną. Członkini m.in. Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, Związku Polskich Artystów Plastyków (wiceprzewodnicząca Ogólnopolskiej Rady Konserwatorów Dzieł Sztuki przy Zarządzie Głównym), Muzyki Centrum i Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych.

W 2010 roku założyła Fundację Art Forum, w której ramach organizuje m.in. cykl pt. Pałacowy Salon Literacko-Muzyczny w Pałacu Sztuki w Krakowie oraz międzynarodowy Krakowski Festiwal Akordeonowy. Otrzymała m.in. Złoty Krzyż Zasługi (2017) i odznakę honorową „Zasłużony dla Kultury Polskiej” (2016). Mieszka w Krakowie.

Swoją edukację muzyczną rozpoczął w Kolegium Muzycznym w Drohobyczu w klasie gitary i śpiewu solowego. Następnie kontynuował kształcenie wokalne w Akademii Muzycznej we Lwowie, gdzie uzyskał tytuł licencjata. Technikę wokalną doskonalił studiując pod kierunkiem prof. Kornela Siatetsky’ego – wybitnego tenora ukraińskiego. Aktualnie jest studentem Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach w klasie śpiewu solowego dr hab. Ewy Biegas.

Viktor Yankovskyi jest laureatem licznych nagród na krajowych i międzynarodowych konkursach wokalnych: * Grand Prix w Konkursie Wokalnym „Złota Róża” (Lwów, 2015) * Grand Prix Richard Wagner Award podczas IV Competition Michael Stricharz * Foundation for Young Opera Singers (Lwów, 2019) * I miejsce na Międzynarodowym Konkursie Wokalnym „Bella voce” w Busku-Zdroju (Busko-Zdrój, 2019) * II nagroda na Międzynarodowym Konkursie Wokalnym im. Jana, Edwarda i Józefiny Reszków (Częstochowa, 2019) * Nagroda specjalna za najlepsze wykonanie polskiej arii operowej podczas IV Międzynarodowego Konkursu Wokalistyki Operowej im. Adama Didura (Bytom, 2019) * Wyróżnienie podczas Ogólnopolskiego Konkursu Wokalnego im. Zdzisława Skwary w Mławie (Mława, 2019). * Finalista „The Wassyl Slipak Young Vocalists Competition” (Lwów, 2017) * Finalista Międzynarodowego Konkursu Wokalnego im. Jana Kiepury w Krynicy-Zdroju (Krynica-Zdrój, 2019)

Viktor Yankovskyi prowadzi ożywioną działalność artystyczną. Jako solista koncertował z Orkiestrą Opery Śląskiej, Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Lwowskiej, Narodową Prezydencką Orkiestrą Ukrainy, Orchestre de Chambre Nouvelle Europe, Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Kaliskiej, Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Zabrzańskiej, Orkiestrą Filharmonii Chmielnickiej. Współpracował z wieloma dyrygentami w Polsce i zagranicą, jak m.in. Herman Breuer, Franck Chastrusse Colombier, Jerzy Kosek, Tadeusz Kozłowski, Nicolas Krauze, Taras Martyniuk, Volodimir Syvohip, Vasyl Vasylenko.

W roku 2017 odbył trasę koncertową we Włoszech występując w Mediolanie, Wenecji i Bresci. W tym samym roku dał liczne koncerty z Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Lwowskiej oraz koncerty kameralne przy Operze Lwowskiej. W maju 2019 roku śpiewak uczestniczył w cyklu koncertów operowych z towarzyszeniem Orchestre de Chambre pod dyrekcją Nicolasa Krauze w Paryżu, zaś w październiku wystąpił jako solista z Orkiestrą Filharmonii Lwowskiej podczas Festiwalu im. Księcia Władysława Lubomirskiego kreując partię barytonową w "Stabat Mater" Szymanowskiego i "Modlitwie za Polskę" Stojowskiego.

Działalność koncertowa Viktora Yankovskyi’ego to także liczne recitale solowe z towarzyszeniem fortepianu. Od 2019 r. baryton współpracuje z pianistką Dominiką Peszko promując polską i ukraińską lirykę wokalną, również tę niesłusznie zapomnianą.

Od 2019r. Viktor Yankovskyi jest solistą Opery Lwowskiej. W czerwcu 2019 roku zadebiutował na deskach Opery Lwowskiej wcielając się w tytułową rolę w spektaklu „Don Giovanni” W. A. Mozarta.

W listopadzie 2019r. zadebiutował na deskach Opery Śląskiej w Bytomiu kreując partię Stanisława w operze S. Moniuszki "Verbum nobile" w reżyserii Henryka Konwińskiego (spektakl studencki).

Urodzony 2 sierpnia 1954 roku w Krakowie, absolwent filologii polskiej Uniwersytetu Jagiellońskiego, opublikował ok. dwudziestu zbiorów wierszy i kilka wyborów wierszy, w tym wybory w języku angielskim (w tłum. Ewy Hryniewicz-Yarbrough) i czeskim (tłum. V. Burian), a także dwa zbiory liryki dla dzieci. Od 1977 związany z Wydawnictwem Literackim – znany jako edytor wielu publikacji (m.in. książek Cz. Miłosza, J. Hartwig, T. Różewicza, S. Czycza (poświęcił temu twórcy osobną książkę pt. Stanisław Czycz Mistrz Cierpienia, 1997), E. Lipskiej, U. Kozioł, K. Orłosia, J. Hena, M. Pilota, J.J. Szczepańskiego i in.), autor opracowań, wyborów, wstępów i posłowi. Uprawia także krytykę literacką i dziennikarstwo, pisując od lat do „Nowych Książek”, miesięcznika „Kraków” i „Kwartalnika Artystycznego”. Laureat znaczących nagród literackich, a także Nagrody Miasta Krakowa (1990). Za zasługi dla kultury polskiej odznaczony w 2015 roku medalem Gloria Artis.

Lisowski należy do pokolenia poetów debiutujących niecałą dekadę po Nowej Fali. Pierwszy etap jego twórczości to wiersze „obywatelskie”, zawierające elementy dyskusji ze starszą generacją o kształt i postrzeganie świata (od Próby obywatelstwa /1975/ do Pewnych kręgów mistyków /1983/). Później do głosu dochodzą nowe elementy wypracowywanej przez tego twórcę poetyki – uważność i sensualizm wiodący od Miłosza i katastrofistów, pochwała świata i więzi rodzinnych. Julian Kornhauser pisał o tym okresie u Lisowskiego: „Jego poezja zawsze wyróżniała się zmysłowością opisu i bezwarunkową akceptacją życia. /…/ Lisowski umie w każdym przejawie życia ujrzeć własne szczęście. Jest konsekwentnym i trwałym podróżnikiem po planecie »dziennych prac«. Tu szuka znośnej lekkości bytu”.

Poeta z czasem zaczyna eksperymentować z różnymi formami i dykcjami – haiku, listem poetyckim, małą prozą liryczną, poematem. Próbuje też z powodzeniem sił w eseistyce „podróżnej” (opis licznych podróży do Grecji, na Bałkany, do Czech) i w prozie (zarys powieści, krótsze i dłuższe opowiadania). Tomasz Fiałkowski pisze o jego Greckim lustrze: „Niezależnie od winy współczesnych Greków czy też jej braku irytuje mnie ton schadenfreude, radości z cudzego nieszczęścia, wzmocnionej kompleksem niższości parweniusza: patrzcie, kolebka cywilizacji, i co z tego... Z ulgą sięgnąłem po książkę, w której Grecja jest tym, czym być dla nas powinna: krajem istniejącym realnie i zarazem rzeczywistością duchową, miejscem, w którym próbujemy dotknąć własnej, najodleglejszej przeszłości, materialnym śladem idei, które nas stworzyły”. Dziś, ze względu na silne związki i fascynacje związane z kulturą śródziemnomorską, Lisowski postrzegany jest jako poeta „klasycysta”.

Bibliografia: ● Próba obywatelstwa (Wydawnictwo Literackie, 1975) ● Wiersze (Wydawnictwo Literackie, 1977) ● Wypożyczalnia i inne wiersze (Wydawnictwo Literackie, 1979) ● Drzewko szczęścia (Wydawnictwo Literackie, 1980) ● Pewne kręgi mistyków (Wydawnictwo Literackie, 1982) ● Wiersze i epitafia (Czytelnik, 1984) ● Wybór (Wydawnictwo Literackie, 1986 – wybór wierszy) ● Ciemna dolina (Śląsk, 1986) ● Wieczorny spacer i inne wiersze ( Znak, 1992) ● Wiersze wybrane (Wydawnictwo Miniatura, 1992) ● 99 haiku. Inne wiersze (Oficyna Literacka i Śródmiejski Ośrodek Kultury w Krakowie, 1993) ● Piętnaście tysięcy dni (Oficyna Cracovia i Śródmiejski Ośrodek Kultury w Krakowie, 1995 – wybór wierszy) ● Światło lasów (Oficyna Konfraterni Poetów, Kraków 1996) ● Przechodzenie przez rzekę (Wydawnictwo W.A.B., 1997) ● 33 zapewnienia o miłości do świata (Wydawnictwo Baran i Suszczyński,1999) ● Rzeczy widzialne i niewidzialne (Wydawnictwo Nowy Świat, 2001) ● Stróża. Wiersze ze światła (Wydawnictwo Literackie, 2002) ● Feng shui dla bezdomnych (Wydawnictwo Literackie, 2003) ● Poszukiwacze światła. Seekers of Light (Polski Fundusz Wydawniczy w Kanadzie/Gnome, 2004) ● Niewiedza (Tlőn&Uqbar, Kraków 2007) ● Budzik Platona (Polski Fundusz Wydawniczy w Kanadzie, Śródmiejski Ośrodek Kultury w Krakowie, 2007) ● Greckie lustro (Wydawnictwo Pogranicze, Sejny 2011) ● Nicości, znikaj (Instytut Mikołowski, 2011) ● Czarne notesy (o niekonieczności) (Wydawnictwo FORMA, Szczecin 2012) ● Poematy i wiersze do czytania na głos (WBPiCAK, Poznań 2013) ● Zamróz (WBPiCAK, Poznań 2016) ● Niektóre miejsca na ziemi. Przewodnik wojażera (SPP, Kraków 2017) ● Zaginiona we śnie (Biblioteka Kraków, 2019) ● Dom dni. Antologia osobista (2020)

Poetka, animatorka kultury, redaktorka kwartalnika „Czas Literatury”, sekretarz zarządu Krakowskiego Oddziału Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Autorka tomów wierszy: Szukam ciemna (1996), Zanim (2007), Strona obecności (2010), Od rozbłysku (2013), Tu (2015), Czarna Załoga (2018), Światło i szelest. Wybór wierszy z lat 1996-2019, Seria „Poeci Krakowa” (2020). Publikowała m.in. w „Dzienniku Polskim”, „Sycynie”, „Regionach”, „Odrze”, „Frazie”, Miesięczniku „Kraków”, „Kwartalniku Artystycznym”, „Krytyce Literackiej”, „Nowej Dekadzie Krakowskiej”, „Migotaniach”, „Toposie”, „Twórczości”, „Nowym Napisie”, także na portalach Poeci Polscy pl., Babiniec Literacki, Pisarze pl. Wybrane wiersze poetki zostały przetłumaczone na język rosyjski, serbski, słoweński i angielski. Laureatka Nagrody „Krakowska Książka Miesiąca” za tom Od rozbłysku (wrzesień 2013). Dwukrotnie uhonorowana Nagrodą Starosty Powiatu Myślenickiego (2010, 2016). W 2019 wyróżniona przez Kapitułę Nagrody Literackiej im. ks. Jana Twardowskiego za tom Czarna załoga. Nominowana do Nagrody Poetyckiej im. K.I. Gałczyńskiego - ORFEUSZ za tom Tu (2016) oraz do Nagrody Literackiej m.st. Warszawy za tom Czarna załoga (2019).

Urodzony w Warszawie w 1969 roku, wydawca, redaktor, poeta, prozaik, organizator działań kulturalnych. Autor trzech książek poetyckich i dwóch zbiorów opowiadań.

W 2010 roku założył portal PoeciPolscy.pl, W latach 2012-2017 prowadził cotygodniową, autorską, niezależną audycję Literacki wolny eter, obecnie jako nieregularny podcast, również video. W 2013 roku założył Fundację Duży Format, organizatora m.in. corocznego Konkursu na Tomik Wierszy Fundacji Duży Format, Festiwalu Dużego Formatu, od 2019 roku konkursu na mikropowieść sensacyjną „BLEF”. Wydaje książki, głównie z poezją.

Urodzony 20 sierpnia 1989 w Krośnie. W 2013 roku ukończył z wyróżnieniem krakowską Akademię Muzyczną w klasie akordeonu ad. Janusza Patera, a w 2016 roku obronił doktorat na tejże uczelni.

Artysta jest laureatem wielu ogólnopolskich i międzynarodowych konkursów instrumentalnych, w tym I nagrody w XIII Międzynarodowym Festiwalu Muzyki Akordeonowej w Przemyślu (2004), I nagrody w I Międzynarodowym Konkursie Akordeonowym w Wilnie (Litwa, 2005), I nagrody w XLII Międzynarodowym Konkursie Akordeonowym w Klingenthal (Niemcy, w duecie Cord AniMa z Anną Trólką – skrzypce, 2010), I nagrody w VII Międzynarodowym Konkursie Akordeonowym w Popradzie (Słowacja, w duecie Cord AniMa, 2012), III nagrody oraz nagrody specjalnej za najlepsze wykonanie kompozycji Andrzeja Krzanowskiego w IV Ogólnopolskim Konkursie Akordeonowym im. Andrzeja Krzanowskiego w Czechowicach-Dziedzicach (2012) czy III nagrody w XLIX Międzynarodowym Konkursie Akordeonowym w Castelfidardo (w duecie z akordeonistą Wiesławem Ochwatem, Włochy, 2016).

W kręgu jego zainteresowań szczególne miejsce zajmuje muzyka współczesna – często prawykonuje nowe utwory napisane na akordeon, a w swoim repertuarze posiada szereg kompozycji twórców XX i XXI wieku. Artysta koncertuje zarówno solo, jak i w zespołach kameralnych, grając muzykę klasyczną, współczesną, jazz oraz piosenkę artystyczną w Polsce i za granicą, m.in. w Niemczech, Słowacji, Stanach Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii czy we Włoszech. Wystąpił z recitalami kameralnymi na XII Les Cles du Clasique w Saillagouse (2017, Francja), Międzynarodowym Święcie Tarasa Szewczenki pod patronatem Ministerstwa Kultury Ukrainy w Kijowie, Starobielsku i Siewierodonecku (2017, Ukraina).

Maciej Zimka jest również aktywnie działającym kompozytorem. Tworzy utwory zarówno na akordeon jak i na inne instrumenty i obsady kameralne, zajmuje się także kompozycją piosenek i utworów rozrywkowych. Jako kompozytor jest laureatem m.in. Grand Prix w VIII Międzynarodowym Konkursie Kompozytorskim w Sanoku (2017), II nagrody w Ogólnopolskim Konkursie Kompozytorskim „…Kiedy myślę Ryszard Bukowski…” we Wrocławiu (2017), II nagrody w XXV Konkursie Kompozytorskim im. Adama Didura w Sanoku 2017. Jego utwory są wykonywane podczas koncertów w Polsce i za granicą (Niemcy, Słowacja, Ukraina, Litwa, Włochy, USA); znajdują się w repertuarze uczniów i studentów szkół muzycznych wszystkich stopni.

KOMPOZYCJE: Szeherezada na mezzosopran i fortepian do tekstu Jarosława Iwaszkiewicza (2007) Toccata na fortepian nr 1 (2007) Sonata na akordeon nr 1 (2008) Sonata na skrzypce i fortepian (2008) Kwartet smyczkowy nr 1 (2008) Three Little Pieces In Different Styles na akordeon (2008) Noc ubogiego człowieka na sopran i fortepian do tekstu Juliana Tuwima (2008) Spaces na fortepian (2008) Toccata na akordeon nr 1 (2008) Sonata na skrzypce i akordeon (2008-2009) Cztery aforyzmy na akordeon (2008-2010) Tren na skrzypce i akordeon (2009) IIntrodukcja i toccata na altówkę (2009) Kwartet smyczkowy nr 2 (2009) Toccata na akordeon nr 2 (2010) Chanson I na akordeon (2010) Pieśni nocy na mezzosopran i fortepian do tekstu Eryka Ostrowskiego (2010) One Tale From Apurimac River na akordeon (2011) Toccata na fortepian nr 2 (2011) Tu, gdzie anioły na sopran i fortepian do tekstu Eryka Ostrowskiego (2011) Chanson II na dwie gitary (2011) Kiedyś powrócą... na dwa flety i akordeon (2011) Astenosfera na dwa akordeony (2012) Sonata na dwa akordeony (2012) Dry Friction na akordeon i kwartet smyczkowy (2012) Eight Little Pieces For Piano (2012) Dimension (Triple Point) na dwa akordeony (2012) Nieobecny świat na mezzosopran i kwartet smyczkowy do tekstu Bogusława Żurakowskiego (2012) Chłopiec z deszczu na mezzosopran i fortepian do tekstu Eryka Ostrowskiego (2012) Displacement na skrzypce i akordeon (2012) Toccatina na akordeon (2013) Moment wieczności na głos i fortepian do tekstu Krzysztofa Kamila Baczyńskiego (2013) Schwarzer Weg na wiolonczelę i akordeon (2013) Highland Roll na skrzypce, klarnet, akordeon i kontrabas (2013) Toccata na organy (2013) Z bram czarnych idę Babilonu na głos i fortepian do tekstu Tadeusza Micińskiego (2014) Ex voto na gitarę i akordeon (2014) De profundis na chór mieszany (2014) Sonata na akordeon nr 2 (2015) Between Paths na akordeon (2015) Modlą się duchy ciemnych wód na głos i fortepian do tekstu Tadeusza Micińskiego (2015) Solar Wind na skrzypce, gitarę i akordeon (2015) Dance of Purple Bird na skrzypce, altówkę, fortepian, akordeon i kontrabas (2016) Light Echoes na dwa akordeony (2016) Scrub na trio stroikowe (2016) Sonata na fortepian (2017) Sonata na akordeon i gitarę (2017) Słowik i kruk na głos i fortepian do tekstu Bożeny Boby-Dygi (2017)